-
1 προφήτης
προφήτ-ης, ου, [dialect] Dor. and [dialect] Boeot. [full] προφάτας [ᾱ], α, Pi. (v. infr.), Corinn.Supp.2.68: ὁ· ([etym.] πρό, φημί):— prop.A one who speaks for a god and interprets his will to man, Διὸς π. interpreter, expounder of the will of Zeus, of Tiresias, Pi.N.1.60; Βάκχου π., perh. of Orpheus, E.Rh. 972; [Διονύσου] π., of the Bacchae, Id.Ba. 551 (lyr.); Νηρέως π., of Glaucus, Id.Or. 364; esp. of the Delphic Apollo,Διὸς π. ἐστὶ Λοξίας πατρός A.Eu.19
; of the minister and interpreter at Delphi, Hdt.8.36,37; at the Ptoön, ib. 135, IG7.4135.13 (ii B.C.); cf. προφῆτις.2 title of official keepers of the oracle at Branchidae, CIG2884, al., Supp.Epigr.1.426 (Milet., i A.D.); elsewhere, IG14.961, 1032, 1084, 2433 ([place name] Massilia), 9(2).1109.22 (Coropa, ii/i B.C.), etc.b in Egyptian temples, member of the highest order of the clergy, priest,π. θεῶν Εὐεργετῶν PTeb.6.3
(ii B.C.), cf. OGI56.59 (Canopus, iii B.C.), etc.3 interpreter, expounder of the utterances of the μάντις (q.v.), Pl.Ti. 72a: hence, of Poets,Πιερίδων π. Pi.Pae.6.6
;Μουσᾶν π. B.8.3
, cf. Pl.Phdr. 262d.4 possessor of oracular powers, of Amphiaraus, A.Th. 611, cf. Ag. 409 (lyr.); of Pseudo-Bacis, Ar.Av. 972; of Epimenides, Ep.Tit.1.12.5 generally, interpreter, declarer,ἐγὼ π. σοι λόγων γενήσομαι E.Ba. 211
; π. ἀτόμων, of the Epicureans, Ath.5.187b; τῶν Πύρρωνος λόγων, of Timon, S.E.M.1.53; spokesman, LXX Ex.7.1.b metaph., proclaimer, harbinger, κώμου προφάτας, of the wine-bowl, Pi.N.9.50;δείπνου π. λιμός Antiph.217.23
;φθόης π. Pl.Com.184.4
;τέττιξ.. θέρεος γλυκὺς π. Anacreont.32.11
.2 in NT, inspired preacher and teacher, organ of special revelations from God, 1 Ep.Cor.12.28, 14.32; and (as comprised in this),b foreteller, prophet of future events, Act.Ap.2.30, 3.18, 21, 2 Ep.Pet.3.2.3 herbalist, Ps.-Dsc.1.10, al.; quack doctor, Gal. 16.761.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προφήτης
-
2 προ-φήτης
προ-φήτης, ὁ, der der Götter Willen über die Zukunft ausspricht, der Vorhersager, Prophet; Διὸς ὑψίστου προφάταν ἔξοχον Τειρεσίαν, Pind. N. 1, 60; ἀοίδιμος, frg. 60; den Becher nennt er γλυκὺν κώμου προφάταν, der den κῶμος (s. d. W.) vorher ankündigt, N. 9, 50; Διὸς προφήτης δ' ἐστὶ Λοξίας πατρός, Aesch. Eum. 19, u. öfter; Βάκχου, Νηρέως, Eur. Rhes. 972 Or. 364; auch als fem. gebraucht, Bacch. 551; Ar. Ar. 972; Her. 8, 36. 37. 135. 9, 34; ϑέρεος, von der Tettir, Anacr. 32, 11, die Verkündigerinn des Sommers; Plat. Phaedr. 262 d die Dichter Μουσῶν προφῆται, u. sonst; u. Sp., προφήτης ἀληϑείας καὶ παῤῥησίας, der die Wahrheit verkündigt, Luc. Vit. auct. 8; Gall. 18 u. öfter; S. Emp. adv. gramm. 53 nennt den Timon ὁ πρ. τῶν Πύῤῥωνος λόγων.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
